โครงการวิจัย
ระบบแก้วิกฤตปัญหาขวดพลาสติกล้นโลกด้วยระบบเทคโนโลยีแบบออนไลน์:กรณีศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง
Solving The Overflow Plastic Bottles Crisis with Online Technology: A Case Study of Rajamangala University of Technology Srivijaya, Trang Campus
รายละเอียดโครงการ
| ปีงบประมาณ | 2562 |
| หน่วยงานเจ้าของโครงการ | |
| ลักษณะโครงการ | โครงการใหม่ |
| ประเภทโครงการ | โครงการเดี่ยว |
| ประเภทงานวิจัย | โครงการประยุกต์ |
| วันที่เริ่มโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 1 ตุลาคม 2561 |
| วันที่สิ้นสุดโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 30 กันยายน 2562 |
| วันที่ได้รับทุนวิจัย (พ.ศ.) | 1 ตุลาคม 2561 |
| ประเภททุนวิจัย | งบประมาณรายได้ |
| สถานะโครงการ | สิ้นสุดโครงการ(ส่งผลผลิตเรียบร้อยแล้ว) |
| เลขที่สัญญา | |
| เป็นโครงการวิจัยที่ใช้ในการจบการศึกษา | ไม่ใช่ |
| เป็นโครงการวิจัยรับใช้สังคม | ไม่ใช่ |
| บทคัดย่อโครงการ | ระบบแก้วิกฤตปัญหาขวดพลาสติกล้นโลกด้วยระบบเทคโนโลยีแบบออนไลน์: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง กัตตินาฏ สกุลสวัสดิพันธ์1 ภูมินทร์ อินทร์แป้น2 และนเรศ ขวัญทอง2 บทคัดย่อ งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาการนำระบบเทคโนโลยีแบบออนไลน์เพื่อใช้ในการจัดการขวดพลาสติกพีอีที (PET) ในพื้นที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง โดยใช้ถังรองรับ ขวดพลาสติกพีอีที (PET) ที่มีการแจ้งเตือนด้วยระบบภาพและเสียงก่อนการทิ้งเป็นอุปกรณ์ใน การสร้างแรงจูงใจสำหรับการคัดแยกขวดพลาสติกพีอีที (PET) ของบุคลากรและนักศึกษา ทำการศึกษาโดยเปรียบเทียบปริมาณและพฤติกรรมการทิ้งขวดพลาสติกพีอีที (PET) ก่อนและหลังการติดตั้งถังรองรับโดยการนับจำนวนขวดพลาสติกพีอีที (PET) การติดตั้งกล้องวิดีโอแบบไร้สาย และการสำรวจความพึงพอใจต่อต้นแบบการใช้ระบบเทคโนโลยีแบบออนไลน์สำหรับการคัดแยก ขวดพลาสติกพีอีที (PET) ติดตั้งถังรองรับเป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ จากการศึกษาพบว่า ก่อนการติดตั้งถังรองรับมีอัตราการเกิดขวดพลาสติกพีอีที (PET) เฉลี่ย 2.50 ชิ้นต่อวัน หลังการติดตั้งถังรองรับมีอัตราการเกิดขวดพลาสติกพีอีที (PET) เฉลี่ย 7.25 ชิ้นต่อวัน คิดเป็นปริมาณการทิ้ง ขวดพลาสติกพีอีที (PET) ในถังรองรับเพิ่มขึ้นร้อยละ 65.52 สำหรับพฤติกรรมการทิ้งขวดพลาสติกพีอีที (PET) หลังการติดตั้งถังรองรับ พบว่า 2 สัปดาห์แรกหลังจากติดตั้งบุคลากรและนักศึกษาให้ ความสนใจในรูปแบบของถังรองรับมีการสังเกตรูปแบบการแจ้งเตือนโดยการหยุดฟังเสียง และอ่านป้ายข้อความ เมื่อระยะเวลาผ่านไปพฤติกรรมการทิ้งจะเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีขึ้นโดยการทิ้งขวดพลาสติกพีอีที (PET) ในถังรองรับมากขึ้นและทิ้งขยะอื่น ๆ ปะปนลดลง มีการทิ้งโดยไม่หยุดฟังเสียงและอ่านป้ายข้อความแจ้งเตือน จึงสามารถสรุปได้ว่า บุคลากรและนักศึกษาให้ความสนใจในรูปแบบการแจ้งเตือน และให้ความร่วมมือในการคัดแยกขวดพลาสติกพีอีที (PET) ก่อนการทิ้ง แต่ต้องเกิดการเรียนรู้และความเคยชินในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม โดยมีระดับความพึงพอใจต่อต้นแบบ การใช้ระบบเทคโนโลยีแบบออนไลน์สำหรับการคัดแยกขวดพลาสติกพีอีที (PET) โดยภาพรวมที่ระดับเหมาะสมดีมาก คำสำคัญ: ขวดพลาสติกพีอีที ขยะมูลฝอย ระบบเทคโนโลยีแบบออนไลน์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง |
| รายละเอียดการนำไปใช้งาน | |
| เอกสาร Final Paper(s) |
|
ทีมวิจัย
หัวหน้าโครงการ
| ที่ | นักวิจัย | หน่วยงาน | ตำแหน่งในทีม | การมีส่วนร่วม (%) |
|---|---|---|---|---|
| 1 | กัตตินาฏ สกุลสวัสดิพันธ์ | คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง | หัวหน้าโครงการ | 60 |
| 2 | นเรศ ขวัญทอง | คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยี ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง | ผู้ร่วมวิจัย | 20 |
| 3 | ภูมินทร์ อินทร์แป้น | คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยี ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง | ผู้ร่วมวิจัย | 20 |
บทความประชุมวิชาการ
| ที่ | บทความประชุมวิชาการ | ชื่อการประชุม | สถานที่จัดการประชุม | ปีที่จัดการประชุม (พ.ศ.) |
|---|---|---|---|---|
| 1 | การใช้ระบบเทคโนโลยีแบบออนไลน์สำหรับการศึกษาพฤติกรรมการทิ้ง่ขวดพลาสติกพีอีทีในพื้นที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง | การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 19 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน | มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน | 2565 |