การเหนี่ยวนำดิพลอยด์ไจโนจีนีซีสในหอยตะโกรมกรามขาว

Induction of Gynogenetic Diploids in the Tropical Oyster, Crassostrea belcheri 1873.

รายละเอียดโครงการ

ปีงบประมาณ 2562
หน่วยงานเจ้าของโครงการ
ลักษณะโครงการ โครงการใหม่
ประเภทโครงการ โครงการเดี่ยว
ประเภทงานวิจัย โครงการประยุกต์
วันที่เริ่มโครงการวิจัย (พ.ศ.) 1 ตุลาคม 2561
วันที่สิ้นสุดโครงการวิจัย (พ.ศ.) 30 กันยายน 2562
วันที่ได้รับทุนวิจัย (พ.ศ.) 1 ตุลาคม 2561
ประเภททุนวิจัย งบประมาณรายได้
สถานะโครงการ สิ้นสุดโครงการ(ส่งผลผลิตเรียบร้อยแล้ว)
เลขที่สัญญา
เป็นโครงการวิจัยที่ใช้ในการจบการศึกษา ไม่ใช่
เป็นโครงการวิจัยรับใช้สังคม ไม่ใช่
บทคัดย่อโครงการ Induction of Gynogenetic Diploids in the Tropical Oyster, Crassostrea belcheri 1873. สุพัชชา ชูเสียงแจ้ว1 วรวุฒิ เกิดปราง1 และสุวัจน์ ธัญรส2 บทคัดย่อ การศึกษาการเหนี่ยวนำดิพลอยด์ไจโนจีนีซีสในหอยนางรมตะโกรมกรามขาวแบ่งออกเป็น 2 ช่วง การทดลอง คือ 1. การทำลายสารพันธุกรรมของสเปิร์มด้วยการฉายรังสียูวีและ 2. การเหนี่ยวนำให้เกิดดิพลอยด์ไจโนจีนีซีส ทำการศึกษาโดยให้แสงยูวีห่างจากจานใส่น้ำเชื้อ 30 เซนติเมตร ทำการทดลองการทำลายสารพันธุกรรมของน้ำเชื้อ 5 ระดับ คือ ชุดควบคุม, 30,60,90 และ 120 วินาที จากการศึกษาพบว่าอัตรารอดสูงสุดของตัวอย่างในระยะโทรโคฟอร์ที่ 90 วินาที เท่ากับ 42.5±2.50 เปอร์เซ็นต์ และไม่มีความแตกต่างกับชุดควบคุม เมื่อทำการทดสอบทางด้านพันธุศาสตร์เซลล์ โดยการย้อมสีแบบธรรมดา พบว่า มีจำนวนของโครโมโซมแบบแฮพลอยด์ (n=10), ดิพลอยด์ (2n=20) และอะยูพลอยด์ ในทุกชุดการทดลอง ยกเว้นในชุดควบคุมที่พบเฉพาะโครโมโซมที่เป็นชนิด ดิพลอยด์ (2n=20) ทำการเหนี่ยวนำดิพลอยด์ไจโนจีนีซีสโดยการใช้ 6-DMAP เป็นเวลา 10 นาที หลังจากการผสม 30 นาที เพื่อที่จะเป็นช่วยในการยับยั้งการปล่อยโพลาร์ บอดี้ 1 และ 2 จากการทดลอง พบว่า อัตราการรอดและพัฒนาการของตัวอย่างในระยะโทรโคฟอร์และระยะ D-shape ลดต่ำลงอย่างต่อเนื่องเมื่อมีการเพิ่มระยะเวลาในการฉายรังสียูวี อัตราการรอดในระยะโทรโคฟอร์สูงสุดในชุดควบคุม เท่ากับ 75.20±4.84 เปอร์เซ็นต์ (p<0.05) ขณะที่อัตราการรอดในชุดการทดลองอื่นอยู่ในช่วง 52.22±4.82 - 59.33±13.57 เปอร์เซ็นต์ นอกจากนี้อัตรารอดของตัวอ่อนระยะ D-shape พบว่า อัตรารอดค่อนข้างต่ำในทุกชุดการทดลอง ขณะเดียวพบว่าพัฒนาการของตัวอ่อนผิดปกติ รูปร่างบิดเบี้ยว ว่ายน้ำผิดปกติ และมีขนาดเล็กกว่าปกติ คือ 40-50 ไมโครเมตร จำนวนโครโมโซมที่พบจากการศึกษา คือ แฮพลอยด์ (n=10), ดิพลอยด์ (2n=20), ทริพลอยด์ (3n), เตตราพลอยด์ (4n) และที่เป็นอะยูพลอยด์ จากการศึกษาในครั้งนี้ พบว่าการสร้างหอยนางรมเพศเมียไม่สามารถที่จะช่วยพัฒนาอัตรารอดของสัตว์น้ำแบบไจโนจีนีซีสได้ ทั้งนี้จากการที่อัตรารอดของตัวอย่างต่ำอาจจะเป็นผลมาจากความเสียหายจากการฉายรังสีของสเปิร์ม 1อาจารย์ สาขาวิชาเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีประมง มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย อ.สิเกา จ.ตรัง 2อาจารย์ สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทางทะเล คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีประมง มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย อ.สิเกา จ.ตรัง
รายละเอียดการนำไปใช้งาน
เอกสาร Final Paper(s)
  • -

ทีมวิจัย

ที่ นักวิจัย หน่วยงาน ตำแหน่งในทีม การมีส่วนร่วม (%)
1ผศ.ดร. สุพัชชา ชูเสียงแจ้วคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรังหัวหน้าโครงการ60
2รศ.ดร. สุวัจน์ ธัญรสคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรังผู้ร่วมวิจัย20
3รศ.ดร. วรวุฒิ เกิดปรางคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรังผู้ร่วมวิจัย20

บทความวารสาร

ที่ ชื่อบทความ วารสาร/หนังสือ ที่ตีพิมพ์ ระดับบทความ ฐานข้อมูลที่ตีพิมพ์ วันที่ตีพิมพ์
1Induction of Gynogenetic Diploids the Tropical Oyster, Crassostrea belcheri 1873 (Ostreids: Ostreoidea) from Southern Thailand.ASEAN Journal of Scientific and Technological ReportsระดับชาติTCI, Scopus1 มีนาคม 2567