โครงการวิจัย
รูปแบบที่เหมาะสมเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการใช้พื้นที่ว่างสาธารณะผ่านแผนที่ต้นไม้สู่ความเป็นเมืองน่าอยู่อย่างยั่งยืนของเทศบาลนครสงขลา จังหวัดสงขลา
The suitable model to increase the capability of using public space through the tree map to be a sustainable livable city of Songkhla municipality, Songkhla province
รายละเอียดโครงการ
| ปีงบประมาณ | 2564 |
| หน่วยงานเจ้าของโครงการ | |
| ลักษณะโครงการ | โครงการใหม่ |
| ประเภทโครงการ | โครงการเดี่ยว |
| ประเภทงานวิจัย | โครงการประยุกต์ |
| วันที่เริ่มโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 1 ตุลาคม 2563 |
| วันที่สิ้นสุดโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 30 กันยายน 2564 |
| วันที่ได้รับทุนวิจัย (พ.ศ.) | 1 ธันวาคม 2563 |
| ประเภททุนวิจัย | ทุน ววน. |
| สถานะโครงการ | สิ้นสุดโครงการ(ส่งผลผลิตเรียบร้อยแล้ว) |
| เลขที่สัญญา | |
| เป็นโครงการวิจัยที่ใช้ในการจบการศึกษา | ไม่ใช่ |
| เป็นโครงการวิจัยรับใช้สังคม | ไม่ใช่ |
| บทคัดย่อโครงการ | งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อประเมินศักยภาพพื้นที่โล่งสาธารณะและการคงอยู่ของพื้นที่ สีเขียวพื้นที่เทศบาลนครสงขลา โดยใช้ข้อมูลจากการจัดทำแผนที่ต้นไม้ พบว่า พื้นที่ที่มีพืชพรรณปกคลุม และพื้นที่พืชพรรณปกคลุมประปรายมากกว่าร้อยละ 50 โดยส่วนใหญ่เป็นเขตชุมชนที่ติดกับพื้นที่ส่วนราชการหรือมีพื้นที่สีเขียวธรรมชาติดั้งเดิม ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีความสำคัญต่อระบบนิเวศเมืองและภาวะน่าสบายของเมือง ที่สำคัญยังเป็นพื้นที่ลดอุณหภูมิความร้อนในเขตเมือง แม้ในด้านการเข้าไปใช้บริการไม่สามารถเข้าถึงได้โดยตรงเหมือนพื้นที่สาธารณะสีเขียวทั่วไป แต่มีคุณค่าด้านสิ่งแวดล้อมแก่เมืองและชุมชนในบริเวณโดยรอบ ซึ่งก่อให้เกิดประโยชน์แก่ผู้ใช้พื้นที่ทั้งเพื่อพักผ่อนย่อนใจ ออกกำลังกาย และ การเสริมสร้างทัศนียภาพที่สวยงามให้กับเมือง สำหรับพื้นที่ที่ไม่มีพืชพรรณปกคลุม มากกว่าร้อยละ 80 บริเวณย่านชุมชนแอดอัดที่มีอาคารหนาแน่น เป็นผลมาจากการใช้ประโยชน์ที่ดินตามความหลากหลายซับซ้อนตามกิจกรรม ส่งผลให้อุณหภูมิโดยรอบบริเวณเขตชุมชนมีค่าอุณหภูมิในรอบปีช่วงเดือนเมษายน เฉลี่ยสูงถึง 39.42 องศาเซลเซียส เมื่อเทียบกับพื้นที่โล่งหรือพื้นที่ร่มไม้ในบริเวณเดียวกัน ดังนั้น การจัดทำแผนที่ต้นไม้ ได้ข้อสรุปบ่งชี้ว่า ควรเพิ่มพื้นที่ร่มไม้ต่อพื้นที่เมืองให้มากขึ้นและนำกระบวนการมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วนเป็นแกนหลักในการขับเคลื่อนจะเป็นการเพิ่มพื้นที่สีเขียวได้อย่างยั่งยืน อย่างไรก็ตาม ความสบายเชิงความร้อนในเขตเมืองเป็นสิ่งที่มีความซับซ้อนในแต่ละพื้นที่เมือง ดังนั้น การวางมาตรการทางด้านผังเมืองเพื่อกำหนดขอบเขตเมืองและสัดส่วนการใช้ที่ดินอย่างเหมาะสมรวมถึงสัดส่วนของพื้นที่ สีเขียวที่จะส่งเสริมให้ชุมชนมีสภาพแวดล้อมที่ดีและพอเพียงต้องความต้องการพื้นที่สาธารณะสีเขียวในอนาคต คำสำคัญ: พื้นที่สีเขียว ผู้มีส่วนได้เสีย The objectives of this study were to assess the potential of public open spaces and the bioavailability of green spaces in Songkhla City Municipality using data from tree map. The results showed that more than 50% of the areas fully covered by vegetation and with sparse vegetation are mostly community areas that are adjacent to government offices or original natural green spaces. These areas are important to the urban ecosystem and comfort. Importantly, they are also the areas for reducing urban heat. Although they are not directly accessible to the public like conventional green spaces, they are of great environmental value to the city and surrounding communities. They are beneficial to the occupants of the spaces for the purpose of recreation, exercise and enhancement of beautiful scenery of the city. More than 80% of the areas without vegetation cover are in the areas with dense buildings as a result of with various and complex land use activities. As a result, the temperature around the community area has an average annual temperature in April of 39.42 °C compared to the open area or the shaded area in the same area. Therefore, from the tree map, we came to conclusions indicating that more shade areas should be added to the urban area. The use of participatory process of all sectors as the core of movement will increase the green areas in a sustainable manner. However, urban thermal comfort in each urban area is complex. Therefore, urban planning measures should be formulated to determine the urban boundaries and proportion of land use as well as the proportion of green areas that will promote a good and sufficiency community environment for the need for green public spaces in the future. Keywords: green space, stakeholders |
| รายละเอียดการนำไปใช้งาน | |
| เอกสาร Final Paper(s) |
ทีมวิจัย
| ที่ | นักวิจัย | หน่วยงาน | ตำแหน่งในทีม | การมีส่วนร่วม (%) |
|---|---|---|---|---|
| 1 | ผศ.ดร. ณัฐนีภรณ์ น้อยเสงี่ยม | คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ราชมงคลศรีวิชัย สงขลา | หัวหน้าโครงการ | 70 |
| 2 | ผศ.ดร. วีระวัฒน์ อุ่นเสน่หา | คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ | ผู้ร่วมวิจัย | 20 |
| 3 | ชลัท ทิพากรเกียรติ | คณะวิศวกรรมศาสตร์ ราชมงคลศรีวิชัย สงขลา | ผู้ร่วมวิจัย | 10 |