การพัฒนาคุณภาพและความปลอดภัยของปูม้าเพื่อสู่มาตรฐานสินค้าเกษตร

Development and safety of blue swimming crab for agriculture commodity standard

รายละเอียดโครงการ

ปีงบประมาณ 2564
หน่วยงานเจ้าของโครงการ
ลักษณะโครงการ โครงการใหม่
ประเภทโครงการ โครงการเดี่ยว
ประเภทงานวิจัย โครงการประยุกต์
วันที่เริ่มโครงการวิจัย (พ.ศ.) 1 ตุลาคม 2563
วันที่สิ้นสุดโครงการวิจัย (พ.ศ.) 30 กันยายน 2564
วันที่ได้รับทุนวิจัย (พ.ศ.) 28 มิถุนายน 2564
ประเภททุนวิจัย ทุน สวก.
สถานะโครงการ สิ้นสุดโครงการ(ส่งผลผลิตเรียบร้อยแล้ว)
เลขที่สัญญาCRP6405031740
เป็นโครงการวิจัยที่ใช้ในการจบการศึกษา ไม่ใช่
เป็นโครงการวิจัยรับใช้สังคม ไม่ใช่
บทคัดย่อโครงการ การพัฒนาคุณภาพและความปลอดภัยของปูม้าเพื่อสู่มาตรฐานสินค้าเกษตร สุแพรวพันธ์ โลหะลักษณาเดช1 ธงชัย นิติรัฐสุวรรณ1 ดำรงค์ โลหะลักษณาเดช1 นัฎฐา คเชนทร์ภักดี1 อรอนงค์ อำภา2 จันทร์สว่าง งามผ่องใส3 และศิริพร ประดิษฐ์ 4 บทคัดย่อ : ผลการวิจัยการพัฒนาคุณภาพและความปลอดภัยของปูม้าเพื่อสู่มาตรฐานสินค้าเกษตร พบว่า การทำประมง ปูม้าของชาวประมงขนาดเล็กในจังหวัดตรังส่วนใหญ่มีมาตรฐานตามเกณฑ์การประเมิน ยกเว้นเรื่องการจัด เก็บปูม้าที่จับได้พบว่า ชาวประมงส่วนใหญ่ใช้ท้องเรือเป็นที่เก็บปูม้า ซึ่งทำให้มีโอกาส ปนเปื้อนจุลินทรีย์และสิ่งแปลงปลอม สามารถปรับเปลี่ยนด้วยการใช้นำปูม้าที่จับได้มาใส่ในกระบะพลาสติก แทนซึ่งจะได้แก้ปัญหาการเก็บปูม้าหลังการจับได้ ขอบเขตพื้นที่การทำประมงปูม้าของชาวประมงขนาดเล็ก 2 พื้นที่ โดยพื้นที่ทำประมงของชาวประมงขนาดเล็กบริเวณบ้านแหลมไทร ประกอบด้วย 3 พื้นที่ ดังนี้ 1) บริเวณทิศตะวันตกของแหลมไทรพื้นที่รวม 20.31 ตารางกิโลเมตร 2) บริเวณทิศตะวันออกของเกาะตะละเบ็ง จ.กระบี่ พื้นที่รวม 2.83 ตารางกิโลเมตร และ 3) บริเวณทิศตะวันออกของเกาะไห จ.กระบี่ พื้นที่รวม 40.77 ตารางกิโลเมตร ส่วนพื้นที่ทำประมงของชาวประมงขนาดเล็กบริเวณบ้านหยงสตาร์ เริ่มจากบริเวณทิศใต้ และตะวันตกของแหลม หยงสตาร์เรื่อยมา ครอบคลุมทิศตะวันออกและตกของเกาะสุกรถึงทิศตะวันออก ของเกาะเภตรา และเกาะขนาดเล็ก จ.สตูล พื้นที่รวม 169.76 ตารางกิโลเมตรสำหรับคุณภาพน้ำจากบริเวณ ทำการประมงมีคุณภาพที่ดี ส่วนคุณภาพปูม้าพบว่ามีคุณภาพทางจุลินทรีย์เป็นไปตามข้อกำหนดของ มาตรฐานสินค้าเกษตร (ปูม้า) การดำเนินการจัดตั้งองค์กรประมงท้องถิ่น จำนวน 2 องค์ ได้แก่ สมาชิกของ กลุ่มพัฒนาประมงปูม้าหยงสตาร์ มีสมาชิกจำนวน 15 ราย และ กลุ่มพัฒนาประมงปูม้าแหลมไทร มีสมาชิก จำนวน 18 ราย การดำเนินการเพื่อขอมาตรฐานการทำการประมงยั่งยืน ซึ่งแบ่งออกเป็น 2 ส่วนคือ การขอ ใบรับรองมาตรฐานการทำประมงพื้นบ้านยั่งยืน และการขอใบรับรองมาตรฐานการแปรรูปสินค้าประมงพื้นบ้าน ซึ่งขณะนี้อยู่ในระหว่างการดำเนินการ ส่วนการพัฒนาสถานที่ผลิตเนื้อปูม้าพบว่าสถานที่ผลิตมีข้อบกพร่องที่ ต้องปรับปรุง เช่น การปรับพื้น และผนัง การจัดสถานที่เข้าออกวัตถุดิบ และผู้ปฏิบัติงาน การจัดทำข้อมูล การรับวัตถุดิบ และผลิตภัณฑ์ที่ได้ในแต่ละครั้งการผลิต ส่วนการศึกษาสภาวะที่เหมาะสมในการฆ่าเชื้อและ สภาวะการบรรจุที่เหมาะสมในการยืดอายุการเก็บรักษา พบว่า ค่า D-value ของ L. monocytogenes ที่ระดับอุณหภูมิ 55 องศาเซลเซียส เท่ากับ 4.07 นาที ตามลำดับ และมีค่า Z-value เท่ากับ 14.86 อุณหภูมิที่เหมาะสมในการพาสเจอไรซ์เนื้อปูม้าคือที่อุณหภูมิ 55 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 18 นาที มีการพัฒนา บรรจุภัณฑ์สำหรับเนื้อปูม้าให้เหมาะสมในการรักษาคุณภาพและเป็นที่ยอมรับของผู้บริโภค การพัฒนาและ ส่งเสริมช่องทางการตลาดของผลิตภัณฑ์เนื้อปูม้าแช่เย็นและแช่เยือกแข็ง พบว่าผู้ประกอบการทั้ง 2 ราย มีสินค้าที่มีคุณภาพ แต่ยังจัดจำหน่ายในราคาที่เทียบเท่ากับคู่แข่งและยังไม่มีช่องทางการตลาดที่หลากหลาย มากนัก และมีความสนใจที่จะเพิ่มช่องทางการจัดจำหน่ายให้กว้างมากขึ้น คำสำคัญ: ปูม้า เรือประมง บรรจุภัณฑ์ มาตรฐานสินค้าเกษตรและอาหารแห่งชาติ,
รายละเอียดการนำไปใช้งาน
เอกสาร Final Paper(s)
  • -

ทีมวิจัย

หัวหน้าโครงการ
ที่ นักวิจัย หน่วยงาน ตำแหน่งในทีม การมีส่วนร่วม (%)
1รศ. สุแพรวพันธ์ โลหะลักษณาเดชคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรังหัวหน้าโครงการ30
2ผศ.ดร. นัฏฐา คเชนทร์ภักดีคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรังผู้ร่วมวิจัย15
3ดำรงค์ โลหะลักษณาเดชคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรังผู้ร่วมวิจัย15
4รศ.ดร. ธงชัย นิติรัฐสุวรรณคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรังผู้ร่วมวิจัย30
5อรอนงค์ อำภาวิทยาลัยการโรงแรมและการท่องเที่ยว ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรังผู้ร่วมวิจัย10