โครงการวิจัย

จากการศึกษาการยกระดับการผลิตทุเรียนเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและคุณภาพผลผลิตเชิงการค้า

ซึ่งประกอบด้วย 4 กิจกรรมย่อย คือ 1) การผลิตต้นตอทุเรียนในพื้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราชเพื่อให้

ต้านทานต่อโรคเชื้อรา Phytophthora palmivora (Butler) 2) การคัดเลือกแบคทีเรียเอนโดไฟท์

เพื่อควบคุมโรครากและโคนเน่าของทุเรียนที่เกิดจากเชื้อ Phytophthora palmivora (Butler) 3)

การจัดการหนอนเจาะผลทุเรียนด้วยเทคโนโลยีผสมผสานที่เหมาะสมเพื่อเพิ่มผลิตภาพทุเรียน

และ 4) การพัฒนาการจ าแนกระยะสุกแก่ของทุเรียนพันธุ์หมอนทองแบบไม่ท าลายผลด้วยการ

ประยุกต์ใช้เทคนิคการประมวลผลภาพ ให้ผลการทดลองดังนี้ 1) จากการศึกษาลักษณะทางสัณฐาน

วิทยาและการต้านทานต่อเชื้อ Phytophthora palmivora (Butler) ของใบทุเรียนบ้านจานวน 66

ตัวอย่าง ในจังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่าสามารถแบ่งกลุ่มทุเรียนได้ 5 กลุ่ม คือ 1) กลุ่มกบ 19

ตัวอย่าง 2) กลุ่มลวง 27 ตัวอย่าง 3) กลุ่มก้านยาว 2 ตัวอย่าง 4) กลุ่มกาปั่น 9 ตัวอย่าง และ 5) กลุ่ม

ทองย้อย 9 ตัวอย่าง และจากการตรวจสอบการต้านทานต่อเชื้อ P. palmivora (Butler) โดยจากการ

จาแนกเชื้อราจากการสกัดดีเอ็นเอ และการเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอ โดยใช้ไพรเมอร์ ITS4 และ ITS 5 พบ

ตัวอย่างที่มีเชื้อ Phytopthora sp. ที่ขนาด 900 คู่เบส จ านวน 42 ตัวอย่าง ส าหรับการท า DNA

sequencing พบว่า ทั้ง 42 ตัวอย่าง เป็นเชื้อ P. palmivora (Butler) และพบตัวอย่างที่ไม่มีการเข้า

ท าลายของเชื้อ P. palmivora (Butler) จ านวน 24 ตัวอย่าง ซึ่งเป็นตัวอย่างที่จะน ามาท าการ

ขยายพันธุ์เพื่อใช้เป็นต้นแม่พันธุ์ในการผลิตต้นตอทุเรียนที่ต้านทานต่อเชื้อ P. palmivora (Butler) ใน

ล าดับต่อไป 2) จากการศึกษาโรครากและโคนเน่าของทุเรียนเกิดจากเชื้อ P. palmivora เชื้อสาเหตุเข้า

ทาลายและสร้างความเสียหายอย่างรุนแรง ทาให้ทุเรียนเกิดอาการรากและโคนเน่า ใบไหม้ และผลเน่า

ส่งผลให้ผลผลิตลดลง งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อคัดเลือกแบคทีเรียเอนโดไฟท์ เพื่อใช้ควบคุมโรคราก

และโคนเน่าของทุเรียนในสภาพห้องปฏิบัติการและโรงเรือนทดลอง โดยเก็บตัวอย่างโรคจากดินและราก

บริเวณโคนต้นทุเรียนที่เป็นโรค และเก็บแบคทีเรียเอนโดไฟท์จากใบทุเรียนปกติ ในพื้นที่ อ. ช้างกลาง

จ. นครศรีธรรมราช ผลการศึกษาพบเชื้อ Phytophthora จานวน 3 ไอโซเลท และแบคทีเรียเอนโดไฟท์

จ านวน 14 ไอโซเลท โดยที่แบคทีเรียเอนโดไฟท์ จ านวน 4 ไอโซเลท ได้แก่ Bacillus BS003, Bacillus

BS013, Bacillus BS011 และ Bacillus BS006 มีประสิทธิภาพในการยับยั้งการเจริญของเส้นใยเชื้อ

P. palmivora เมื่อทดสอบด้วยวิธี dual culture การยับยั้งเชื้อ เท่ากับ 68.60, 66.50, 65.20 และ

(ค)

62.90% ตามล าดับ ประสิทธิภาพในการควบคุมการเกิดโรครากและโคนเน่าของทุเรียนในโรงเรือน

ทดลอง เมื่อราดด้วยน้าละลายเชื้อ (cell suspension) อัตรา 50 มิลลิลิตร/ต้น พบว่า การใช้แบคทีเรีย

เอนโดไฟท์ Bacillus BS013 ต้นทุเรียนการเกิดโรค (%DI) น้อยที่สุด เท่ากับ 6.20% การใช้ Bacillus

BS006 ดัชนีความรุนแรงของโรค (%DSI) น้อยสุด เท่ากับ 0.75% และการใช้ Bacillus BS011

จ านวนประชากรเชื้อแบคทีเรียรวมหลังทดสอบ 30 วัน มากที่สุดท่ากับ 1.21 x 107 cfu/g soil

3) จากการศึกษาหนอนเจาะผลซึ่งเป็นแมลงศัตรูที่สร้างความเสียหายร้ายแรงแก่ทุเรียน ปัจจุบันยังขาด

วิธีการที่มีประสิทธิภาพในการจัดการ การวิจัยเรื่องนี้จึงมีวัตถุประสงค์ เพื่อคัดเลือกวิธีผสมผสานที่

เหมาะสมในการจัดการหนอนเจาะผลในทุเรียน ซึ่งดาเนินการในสวนทุเรียนของเกษตรกร อาเภอช้าง

กลาง จังหวัดนครศรีธรรมราช ระหว่างเดือนมกราคม - กรกฎาคม 2565 โดยวางแผนการทดลองแบบ

สุ่มในบล็อกสมบูรณ์ จานวน 3 ซ้า 6 กรรมวิธีดังนี้ 1) การใช้สารฆ่าแมลงร่วมกับการห่อผลทุเรียนด้วย

ถุงสปันบอนด์ การใช้กับดักกาวเหนียวสีเหลือง และการใช้เชื้อราขาวบิวเวอร์เรีย (T1) 2) การใช้สารฆ่า

แมลงร่วมกับการห่อผลทุเรียนด้วยถุงสปันบอนด์ (T2) 3) การใช้สารฆ่าแมลงร่วมกับการห่อผลทุเรียน

ด้วยถุงพลาสติกแบบขุ่น การใช้กับดักกาวเหนียวสีเหลือง และการใช้เชื้อราเขียวเมตาไรเซียม (T3)

4) การใช้สารฆ่าแมลงร่วมกับการห่อผลทุเรียนด้วยถุงตาข่ายไนลอนสีฟ้า (T4) 5) การใช้สารฆ่าแมลง

ร่วมกับการห่อผลทุเรียนด้วยถุงตาข่ายไนลอนสีฟ้า การใช้กับดักกาวเหนียวสีเหลือง และการใช้เชื้อรา

ขาวบิวเวอร์เรีย (T5) และ 6) ไม่ใช้วิธีการใดๆ ในการจัดการหนอนเจาะผลทุเรียน (T6) โดยประเมินผล

จากความเสียหายของผลทุเรียน น้าหนักผลผลิต สีผิวเปลือกและสีผิวเนื้อของผลทุเรียน และสัดส่วน

ผลตอบแทนต่อการลงทุน ผลการทดสอบพบว่า วิธีผสมผสานทุกกรรมวิธีสามารถป้องกันการเข้าทาลาย

ของหนอนเจาะผล 100% ในขณะที่การไม่ใช้วิธีการใดๆ จัดการหนอนเจาะผล พบความเสียหายของผล

ทุเรียนสูงมากเฉลี่ย 53.33-66.67% นอกจากนี้ยังพบว่า การใช้สารฆ่าแมลงร่วมกับการห่อผลทุเรียนด้วย

ถุงสปันบอนด์ เป็นวิธีผสมผสานที่ให้สัดส่วนผลตอบแทนต่อการลงทุนสูงสุดเท่ากับ 12.85 รองลงมา

ได้แก่ วิธีผสมผสานระหว่างการใช้สารฆ่าแมลงร่วมกับการห่อผลทุเรียนด้วยถุงตาข่ายไนลอนสีฟ้า

ให้สัดส่วนผลตอบแทนต่อการลงทุนเท่ากับ 10.05 วิธีผสมผสานแต่ละกรรมวิธียังให้น้าหนักผลผลิต

สีผิวเปลือกและสีผิวเนื้อของผลทุเรียนไม่ต่างกัน ผลการทดสอบชี้ให้เห็นว่า การใช้สารฆ่าแมลงร่วมกับ

การห่อผลทุเรียนด้วยถุงสปันบอนด์หรือถุงตาข่ายไนลอนสีฟ้า เป็นวิธีผสมผสานที่เหมาะสมในการจัดการ

หนอนเจาะผลอย่างมีประสิทธิภาพ สามารถช่วยลดปริมาณการใช้สารฆ่าแมลง และ 4) ทุเรียนที่มีช่วง

อายุการเก็บเกี่ยว 91-100, 101-110, 111-120 และ 120-130 วันหลังดอกบาน มีความถ่วงจาเพาะ

ค่าเปอร์เซ็นต์น้าหนักแห้ง ปริมาณแป้งและน้าตาลรีดิวซ์ และค่าปริมาณของแข็งที่ละลายน้าได้ มีค่า

เพิ่มขึ้นตามช่วงอายุการเก็บเกี่ยวที่เพิ่มขึ้น ยกเว้น ค่าความเป็นกรด-เบส ที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง

สอดคล้องกับพารามิเตอร์อื่น และจากการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างความถ่วงจาเพาะและน้าตาล

รีดิวซ์ ความเป็นกรด-เบส เปอร์เซ็นต์น้าหนักแห้งของแข็งที่ละลายน้าได้ และปริมาณแป้ง โดยจากการ

จ าแนกทุเรียนออกเป็น 4 ช่วงอายุ ได้แก่ 91-100, 101-110, 111-120 และ 120-130 วันหลังดอกบาน

(ง)

พบว่า ความถ่วงจาเพาะมีสหสัมพันธ์ทางบวกกับปริมาณแป้งมากที่สุด รองลงมาคือ ปริมาณของแข็งที่

ละลายน้าได้ ดังนั้น ความสัมพันธ์ดังกล่าวจะเป็นประโยชน์ในการคัดเลือกและตรวจสอบระยะสุกแก่ของ

ทุเรียนสาหรับการพัฒนาเทคนิคการประมวลภาพถ่ายเพื่อคัดแยกทุเรียนแต่ละระยะต่อไป

คาส าคัญ: ทุเรียน ประสิทธิภาพ คุณภาพผลผลิค เชิงการค้า

_________________________________________________________________________

1 คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย อ. ทุ่งใหญ่ จ. นครศรีธรรมราช

2 คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย อ. ทุ่งสง จ. นครศรีธรรมราช

(ค)

Upgrading Durian Production for Increasing Efficiency and Quality of

Commercial Product

Sakulrat Hansuek1 Pornsil Seephueak2 Patcharaporn Vanichpakorn2

and Napassawan Liamnimitr1

Abtract

Study on Upgrading Durian Production for Increasing Efficiency and Quality of

Commercial Product consist of 4 sub-project were 1) Production of Durian Stock in

Nakhon Si Thammarat Province for Phytophthora palmivora (Butler) 2) Screening of

Endophytic Bacteria for Control Durian Root and Stem rot Caused by Phytophthora

palmivora (Butler) 3) Durian Fruit Borer Management with Appropriate Technologies for

Enhancing and 4) Improvement of Non-Destructive Techniques (NDT) for Maturity

Classification of the Monthong Durian by Image Processing Techniques, It was found

that 1) study on morphological characteristics and resistance to Phytophthora

palmivora (Butler) were studied on 66 samples of local durian leaves in Nakhon

Si Thammarat Province. It was found that durian could be divided into 5 groups,

namely 1) Kob 19 samples, 2) Loang 27 samples, 3) Kan Yao 2 samples, 4) Kampun

9 samples and 5) Thong Yoi 9 samples. Identified of P. palmivora (Butler) by DNA

extraction and DNA amplification using primers ITS4 and ITS 5, 42 samples were found

to be infected with Phytopthora sp. at size 900 base pairs. For DNA sequencing, all 42

samples were P. palmivora (Butler). There were no infestations by P. palmivora (Butler)

of 24 samples, which were used for propagation as parent stocks for the production of

rootstocks that resistant to P. palmivora (Butler). 2) The root and stem disease of

durian caused by Phytophthora palmivora is a serious agent infects root and stem,

leaves and fruit reduces the yield loss. The aimed of this research was to select the

endophytic bacteria for their control root and stem rot of durian in laboratory and

greenhouse conditions. The samples of root and stem disease were collected from

root and soil in durian plantation. Whereas, endophytic bacteria were collected from

leaves of healthy durian at Changklang District, Nakhon Si Thammarat Province. The

(ง)

results showed 3 isolates of Phytophthora and 14 isolates of endophytic bacteria were

found. While, 4 isolates of endophytic bacteria, Bacillus BS003, Bacillus BS013, Bacillus

BS011 and Bacillus BS006 show high efficacy to inhibition P. palmivora obtained 68.60,

66.50, 65.20 and 62.90%, respectively. The efficacy of 50 ml/tree cell suspensions of

antagonistic endophytic bacteria for control root and stem rot of durian in green house

condition showed highly effective. The use of B. subtilis BS013, disease incidence (%DI)

was the least obtained 6.20%. Use of Bacillus BS006, disease severity index (%DSI)

showed the least obtained 0.75% and use of Bacillus BS011, the total populations of

bacteria after 30 days inoculated were high obtained 1.21 x 107 cfu/g soil. 3) Yellow

peach moth is a serious pest of durian and an effective integrated pest management

strategies are currently lacking. The objective of this research was to evaluate

appropriate integrated pest management tactics for yellow peach moth. The research

was conducted at a farmer's durian orchard in Chang Klang District, Nakhon Si

Thammarat Province during January to July 2022 to assess the appropriate integrated

pest management tactics for yellow peach moth. The experiment was laid out in a

RCBD design with three replications. Six treatment combinations were as follows: T1 =

spray of insecticide + fruit bagging with spun-bonded bag + yellow sticky trap + spray

of Beauveria bassiana, T2 = spray of insecticide + fruit bagging with spun-bonded bag,

T3 = spray of insecticide + fruit bagging with plastic bag + yellow sticky trap + spray of

Metarhizium anisopliae, T4 = spray of insecticide + fruit bagging with blue nylon bag,

T5= spray of insecticide + fruit bagging with blue nylon bag + yellow sticky trap + spray

of Beauveria bassiana and T6= no control. The data was collected and evaluated on

fruit damage, fruit weight, color of fruit peel and pulp, and benefit cost ratio. All

integrated control tactics gave durian fruit 100% protection from yellow peach moth.

On the other hand, fruit losses caused by this pest in no control treatment was high

ranging from 53.33 – 66.67%. Furthermore, the highest benefit cost ratio of 12.85 was

obtained from the combination between spray of insecticide + fruit bagging with spun-

bonded bag, followed by spray of insecticide + fruit bagging with blue nylon bag

(10.05). Additionally, each integrated control tactic did not differ in fruit weight and

color of fruit peel and pulp. The results revealed that the combination between spray

of insecticide + fruit bagging with spun-bonded bag or blue nylon bag could effective

control of yellow peach moth and reduce the application of insecticides in durian

(จ)

orchard and 4) the aim of this research was investigated the influence of harvesting

date on the quality of ‘Monthong’ durians 13 harvested at various maturity stages. The

fruits were harvested at the maturity stages of 91-100, 101-110, 14 111-120 and 120-

130 days after anthesis. The physical and chemical properties (including specific gravity

(SG), 15 and color husk, total soluble solids (TSS), Dry matter (DM), starch content (SC),

pH and reducing sugar (RS) were 16 determined. The level of specific gravity, dry

matter, total soluble solids, starch content, and reducing sugar were 17 increased in all

maturity stages, except in pH value. The SG, DM, SC, RS, and TSS of durians harvested

at 120-18 130 days after anthesis were higher than those of other fruits. The results of

the correlation analysis between SG 19 and SC indicated an extremely positive

correlation, following TSS. In conclusion, a correlation between 20 parameters will be

useful in the selection and further monitoring of the ripening stage of durian in order to

develop 21 the image technique for dividing the maturity stage of ‘Monthong’ durians.

Keyword: Durian, Efficiency, Quality

เกษตรกรนำชีวภัณฑ์ไปใช้เพื่อป้องกันกำจัดโรครากและโคนเน่าทุเรียน และขยายผลไปยังชุมชนใกล้เคียง

• -