โครงการวิจัย
ผลของรงควัตถุสารสีจากเศษเปลือกปูม้าเหลือทิ้งในการปรับปรุงคุณภาพสีของกุ้งขาวแวนนาไม
-
รายละเอียดโครงการ
ปีงบประมาณ | 2565 |
หน่วยงานเจ้าของโครงการ | |
ลักษณะโครงการ | โครงการใหม่ |
ประเภทโครงการ | โครงการเดี่ยว |
ประเภทงานวิจัย | โครงการวิจัยและพัฒนา |
วันที่เริ่มโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 1 ตุลาคม 2564 |
วันที่สิ้นสุดโครงการวิจัย (พ.ศ.) | 30 กันยายน 2565 |
วันที่ได้รับทุนวิจัย (พ.ศ.) | 1 ตุลาคม 2564 |
ประเภททุนวิจัย | งบประมาณรายได้ |
สถานะโครงการ | สิ้นสุดโครงการ(ส่งผลผลิตเรียบร้อยแล้ว) |
เลขที่สัญญา | 2446 |
เป็นโครงการวิจัยที่ใช้ในการจบการศึกษา | ไม่ใช่ |
เป็นโครงการวิจัยรับใช้สังคม | ไม่ใช่ |
บทคัดย่อโครงการ | ผลของรงควัตถุสารสีจากเศษเปลือกปูม้าเหลือทิ้ง ในการปรับปรุงคุณภาพสีของกุ้งขาวแวนนาไม วัฒนา วัฒนกุล1 อุไรวรรณ วัฒนกุล1 และชาญยุทธ สุดทองคง 2 บทคัดย่อ การทดลองใช้สารสีแคโรทีนอยด์ที่สกัดจากเปลือกปูม้า เสริมในอาหารส าเร็จรูปที่ระดับ แตกต่างกัน 7 ระดับ คือ 0 (ชุดควบคุม), 50, 100, 150, 200, 250 และ 300 มิลลิกรัมต่ออาหาร 1 กิโลกรัม (mg/kg) น าไปเลี้ยงกุ้งขาวแวนนาไม (Litopenaeus vannamei) น้ าหนักเริ่มต้นเฉลี่ย 1.48±0.42 กรัม เป็นเวลา 4 เดือน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเจริญเติบโต อัตรารอดตาย องค์ประกอบทางเคมี และความเข้มสีของกุ้งขาวแวนนาไม พบว่า ทุกระดับของการผสมสารสกัดหยาบ จากสาหร่ายก้ามกุ้งในอาหารไม่มีผลต่อการเจริญเติบโต อัตราการรอดตาย และองค์ประกอบทางเคมี ของกุ้งขาวแวนนาไม (P>0.05) และกุ้งขาวแวนนาไมที่เลี้ยงด้วยอาหารเสริมสารสกัดหยาบจากสาหร่าย (150-300 mg/kg) มีค่าความสว่าง ( L*) ต่ ากว่ากุ้งขาวในชุดควบคุมที่ไม่เสริมสารสกัดจากเปลือกปูม้า แตกต่างกันอย่างมีนัยส าคัญทางสถิติ (P<0.05) โดยกุ้งขาวชุดควบคุม มีค่าเฉลี่ยความสว่างสูงที่สุด เท่ากับ 33.59±1.32 และค่าเฉลี่ยของสีแดง (a*) มีค่าสูงสุดในชุดการทดลองที่ 4 (150 มก./กก.) มีค่า เท่ากับ 10.63±1.92 สูงกว่าชุดการทดลองที่ 1 (ชุดควบคุม) 2 และ 3 ตามล าดับ (p<0.05) แต่ทุก ระดับการเสริมสารสกัดหยาบไม่มีผลต่อค่าสีเหลือง (b*) (P>0.05) จากผลการทดลองในครั้งนี้สรุปได้ว่า การเสริมสารสีแคโรทีนอยด์ที่สกัดจากเปลือก ปูม้าในอาหารส าเร็จรูปที่ระดับความเข้มข้น 150-300 มิลลิกรัมต่ออาหาร 1 กิโลกรัม สามารถช่วยเพิ่มระดับค่าสีแดง (a*) ในกุ้งขาวแวนนาไมได้โดยไม่ส่งผล ต่อการเจริญเติบโต อัตรารอดตาย และองค์ประกอบทางเคมีของกุ้ง ขาวแวนนาไม และ ที่ระดับความ เข้มข้น 150 มิลลิกรัมต่ออาหาร 1 กิโลกรัม เป็นระดับที่เหมาะสมในทางเศรษฐศาสตร์ที่จะใช้ในการเร่ง สีกุ้งขาวแวนนาไม ค าส าคัญ : เปลือกปูม้า สารสีแคโรทีนอยด์ กุ้งขาวแวนนาไม |
รายละเอียดการนำไปใช้งาน | |
เอกสาร Final Paper(s) |
|
ทีมวิจัย

หัวหน้าโครงการ
ที่ | นักวิจัย | หน่วยงาน | ตำแหน่งในทีม | การมีส่วนร่วม (%) |
---|---|---|---|---|
1 | ผศ. วัฒนา วัฒนกุล | คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง | หัวหน้าโครงการ | 60 |
2 | ผศ.ดร. ชาญยุทธ สุดทองคง | คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง | ผู้ร่วมวิจัย | 20 |
3 | ผศ. อุไรวรรณ วัฒนกุล | คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการประมง ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง | ผู้ร่วมวิจัย | 20 |
บทความประชุมวิชาการ
ที่ | บทความประชุมวิชาการ | ชื่อการประชุม | สถานที่จัดการประชุม | ปีที่จัดการประชุม (พ.ศ.) |
---|---|---|---|---|
1 | ผลของสารสีแคโรทีนอยด์ที่สกัดจากเปลือกปูม้าต่อการเจริญเติบโตและสีของกุ้งขาวแวนนาไม | การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 19 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน | มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน | 2565 |