โครงการวิจัย

เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการ ขับเคลื่อน มรดกทางวัฒนธรรมบริเวณพื้นที่เมืองเก่าสงขลา สู่การเรียนรู้อย่างยั่งยืน

Digital technology for driving cultural heritage in the old city of Songkhla to sustainable learning

รายละเอียดโครงการ

ปีงบประมาณ 2565
หน่วยงานเจ้าของโครงการ
ลักษณะโครงการ โครงการใหม่
ประเภทโครงการ โครงการเดี่ยว
ประเภทงานวิจัย โครงการวิจัยและพัฒนา
วันที่เริ่มโครงการวิจัย (พ.ศ.) 1 ตุลาคม 2564
วันที่สิ้นสุดโครงการวิจัย (พ.ศ.) 30 กันยายน 2565
วันที่ได้รับทุนวิจัย (พ.ศ.) 9 พฤศจิกายน 2564
ประเภททุนวิจัย งบประมาณรายได้
สถานะโครงการ สิ้นสุดโครงการ(ส่งผลผลิตเรียบร้อยแล้ว)
เลขที่สัญญา
เป็นโครงการวิจัยที่ใช้ในการจบการศึกษา ไม่ใช่
เป็นโครงการวิจัยรับใช้สังคม ไม่ใช่
บทคัดย่อโครงการ เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการขับเคลื่อนมรดกทางวัฒนธรรมบริเวณพื้นที่เมืองเก่าสงขลา สู่การเรียนรู้อย่างยั่งยืน พิษณุ อนุชาญ1 บทคัดย่อ งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาระบบฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ของแหล่งมรดกทางวัฒนธรรม บริเวณพื้นที่เมืองเก่าสงขลา 2) เพื่อพัฒนาระบบแผนที่ออนไลน์ในการแสดงแหล่งมรดกทางวัฒนธรรม บริเวณพื้นที่เมืองเก่าสงขลา และ 3) เพื่อพัฒนาระบบตอบกลับอัตโนมัติต้นแบบ ที่ให้บริการข้อมูลแหล่งมรดกทางวัฒนธรรม บริเวณพื้นที่เมืองเก่าสงขลา ของถนนนางงาม ถนนนครนอก และถนนนครใน ทางด้านสถาปัตยกรรม ด้านประวัติศาสตร์ และด้านวิถีชีวิตที่มีตำแหน่งพิกัดเชิงพื้นที่เท่านั้น โดยรวบรวมข้อมูลทุติยภูมิจากการทบทวนวรรณกรรมมรดกทางวัฒนธรรมด้านสถาปัตยกรรม ด้านประวัติศาสตร์ และด้านวิถีชีวิตบริเวณเมืองเก่าสงขลา และข้อมูลปฐมภูมิจากการลงพื้นที่เพื่อจัดเก็บพิกัดตำแหน่งสถานที่ที่เกี่ยวข้อง ภาพถ่าย จากนั้นจำแนกออกเป็นแหล่งมรดกวัฒนธรรมที่จับต้องได้ ได้แก่ สถาปัตยกรรม ภูมิทัศน์ โบราณสถาน และแหล่งมรดกวัฒนธรรมจับต้องไม่ได้ ได้แก่ อาหาร วัฒนธรรม ประเพณี และความเชื่อ จากนั้นจัดการข้อมูลที่เกี่ยวข้องให้อยู่ในรูปแบบที่มีพิกัดกริด UTM พื้นหลักฐาน WGS1984 ออกแบบและพัฒนายกระดับให้เป็นระบบฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ และออกแบบ พัฒนาระบบแผนที่ออนไลน์ ระบบตอบกลับอัตโนมัติ เพื่อเป็นสื่อในการให้บริการข้อมูลบริเวณเมืองเก่าสงขลา สุดท้ายถ่ายทอดองค์ความรู้โดยการจัดอบรมและส่งมอบข้อมูลการใช้งานระบบแผนที่ออนไลน์ ระบบตอบกลับอัตโนมัติ แก่กลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในชุมชนและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษา พบว่า พบว่า ระดับความพึงพอใจต่อการใช้งานของแอพพลิเคชั่นโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.59 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.54 เมื่อพิจารณาในแต่ละด้าน ทั้ง 3 ด้าน พบว่าด้านเนื้อหา ด้านการออกแบบและจัดวาง และด้านการนำไปใช้ประโยชน์ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.59, 4.60 และ 4.65 ตามลำดับ สำหรับส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน มีค่าเท่ากับ 0.52, 0.56 และ 0.50 ตามลำดับ สำหรับหัวข้อการประเมินที่ได้รับคะแนนมากที่สุดในแต่ละด้าน พบว่า ด้านเนื้อหา ในประเด็นของรายละเอียดข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่แหล่งมรดกโลกของพื้นที่เมืองเก่าสงขลา มีระดับความพึงพอใจมากที่สุด โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากัน คือ 4.55 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.71 ด้านการออกแบบและจัดวาง ประเด็นของวิธีการนำเสนอข้อมูลใช้งานง่าย เมนูไม่ซับซ้อน มีระดับความพึงพอใจระดับมากที่สุด โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.59 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.68 และด้านการนำไปใช้ประโยชน์ ประเด็นของข้อมูลสามารถนำไปใช้งานได้จริง มีระดับความพึงพอใจมากที่สุด โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.66 เท่ากันตามลำดับ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.51 ตามลำดับ คำสำคัญ: เทคโนโลยีดิจิทัล มรดกทางวัฒนธรรม พื้นที่เมืองเก่าสงขลา การเรียนรู้อย่างยั่งยืน
รายละเอียดการนำไปใช้งาน
เอกสาร Final Paper(s)
  • -

ทีมวิจัย

ที่ นักวิจัย หน่วยงาน ตำแหน่งในทีม การมีส่วนร่วม (%)
1พิษณุ อนุชาญคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ราชมงคลศรีวิชัย สงขลาหัวหน้าโครงการ100